Op 14 januari 2025 heeft de Stichting Klimaatvriendelijk Aanbesteden & Ondernemen (SKAO) versie 4.0 van de CO2-Prestatieladder geïntroduceerd. Deze versie verschilt op veel aspecten van het huidige handboek versie 3.1 en dat vraagt om meer inzicht en sturing op meer dan enkel CO2.
Deze verschillen zijn kort benoemd in de het artikel “de 5 grootste verschillen in de CO2-Prestatieladder 4.0”. De 5 grootste verschillen zijn:
- Van 5 niveaus naar 3 treden
- Aansluiting op internationale normen
- Nieuwe type emissies, meer dan enkel CO2
- Resultaatsverplichting
- SKAO-portal wordt belangrijker
De komende periode zullen we deze 5 veranderingen in verschillen artikelen wat uitgebreider bespreken. In dit artikel de verandering betreffende nieuwe emissies, meer dan enkel CO2. Wil je direct meer weten over het CO2 Prestatieladder certificeringstraject, klik dan hier.
Nieuwe type emissies, meer dan enkel CO2
Één van de belangrijkste wijzigingen betreft de emissies die in het systeem moeten worden opgenomen. Waar de CO2-Prestatieladder zich tot nu toe alleen richtte op CO2-emissies, vraagt handboek 4.0 verder te kijken dan enkel CO2 emissies, maar naar alle broeikasgassen en de zogenaamde Overige Beïnvloedbare Emissies (OBE’s).
Meer dan enkel CO2; Broeikasgassen 
CO2 heeft van alle broeikasgassen veruit het grootste aandeel op de door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde. Maar andere broeikasgassen hebben per kilogram uitstoot een veel grotere impact op het broeikaseffect. De nieuwe versie van de CO2-Prestatieladder verplicht bedrijven om ook de uitstoot van niet-CO2-broeikasgassen te rapporteren. Dus naast Koolstofdioxide (CO₂) ook te kijken naar de eventuele uitstoot van Methaan (CH₄), Lachgas (N₂O) en Gefluoreerde broeikasgassen (F-gassen en (H)CFK’s),
De bijdrage die een broeikasgas levert aan het broeikaseffect wordt uitgedrukt in de Global Warming Potential (GWP).
De GWP van een broeikasgas wordt binnen handboek 4.0 omgerekend naar CO2. Voorbeelden van organisaties en middelen die naast CO2 andere broeikasgassen kunnen uitstoten, zijn:
- Waterschappen en baggeraars: methaan onder meer bij het verwijderen van bagger en de vergisting van rioolslib
- Installatiebureaus: lekkage van koudemiddelen (f-gassen) tijdens het werken aan installaties zoals airco’s of koelmachines
- Middelen: blusmiddelen (HFK’s), hoogspanningschakelaars (SF6), airco’s en warmtepompen (HFK’s).
Meer dan enkel CO2; Overige beïnvloedbare emissies (OBE’s)
OBE’s zijn emissies die voor de organisatie buiten de waardeketen vallen. Als de organisatie deze wel significant kan beïnvloeden zijn deze vanaf handboek 4.0 relevant.
Er worden drie soorten OBE’s onderscheiden:
- Biogene CO2-emissies; CO2-emissies door het verbranden of oxideren van biogeen materiaal door menselijke activiteiten. Voorbeelden: HVO-diesel, stroom uit biomassa of onderaannemer gebruikt HVO
- CO2-verwijderingen; Negatieve CO2-emissies of CO2-vastlegging. Voorbeelden: opvangen en opslaan van CO2, toepassen olivijn of bouwen met hout
- Vermeden emissies; Emissiereductie óf emissietoename die kan optreden buiten scope 1,2 of 3 van de organisatie.
Voorbeelden: terugleveren elektriciteit, energiezuinigere producten verkopen, afval recyclen, omrijden dankzij wegwerkzaamheden (toename)
Voor de duidelijkheid: ook handboek 4.0 sluit CO2-compensatie door bijvoorbeeld het planten van bomen nog steeds uit. Ook voor de emissies meer dan enkel CO2 als middel om te reduceren.
Gevraagde aanpak
Handboek 4.0 vraagt dat een organisatie, ongeacht of deze op trede 1,2 of 3 zit, een onderbouwde inschatting maakt of emissies van niet-CO2-broeikasgassen materieel zijn. Zo ja, dan dienen deze tenminste jaarlijks gekwantificeerd te worden per broeikasgas in kg of tonnen CO2.
De OBE’s dienen vanaf trede 2 (kwalitatief) en trede 3 (kwalitatief én kwantitatief) in beeld te worden gebracht. De onderbouwde inschattingen zullen minimaal voorafgaand aan een initiële (eerste) audit en driejaarlijks moeten plaatsvinden.
De resultaten van deze analyses zijn input voor doelstellingen. Voor trede 1 zijn daarbij doelen voor de korte termijn (periode van 1 tot 3 jaar) verplicht. Voor trede 2 vraagt de CO2 ladder doelen voor de korte én middellange termijn (5 tot 10 jaar) vast te stellen. Trede 3 kijkt niet alleen op korte en middellange termijn, maar heeft ook een lange termijndoelstelling van nul CO2-uitstoot uiterlijk in het jaar 2050. Het realiseren van deze doelstellingen wordt vastgelegd in een plan van aanpak met daarin naast eigen maatregelen ook aandacht voor initiatieven en samenwerkingen met ketenpartners. Dit alles zal minimaal voorafgaand aan een initiele audit dienen plaats te vinden.
Vragen over het CO2 Prestatieladder certificaat aan cresco?
Wij gaan ervan uit dat met deze informatie duidelijk wordt dat de nieuwe versie van de CO2-Prestatieladder, meer dan enkel CO2 is. Maar heb je naar aanleiding van het bovenstaande nog vragen over het CO2 Prestatieladder traject, of wil je in het algemeen meer weten over de CO2 Prestatieladder certificering, neem dan geheel vrijblijvend contact op.
